و كمونستان ملحد را بعنوان اولى الامر مفترض الطاعة ياد ميكنند، ولى ملت مسلمان ميدانند كه حساب- اين دسته از حساب دين و قرآن و علماى دينى و رهبران مذهبى بكلى جدا ميباشد، در چنين اوضاع آيا مبا رزه همه‌جانبه و مقاومت پيگير حتى كشتن واجب است يا نه؟ و بايد جان خود را بمفاد آيه كريمه: وَ لا تُلْقُوا- بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ. (بقرة 195) حفظ نمود؟

شايد هر مسلمان كم‌وبيش بداند كه حفظ دين در پيش خداوند (ج) از حفظ جان بالاتر ميباشد مگر انبياء و اولياء و علماء قربانى دين نشدند؟ مگر جهاد و دفاع از دين ولو بقيمت جان از فرايض اسلامى نمى باشد؟؟

در شرايط فعلى مسلما سكوت كردن خيانت باسلام ميباشد، امروز ما بايد از همه‌چيز خود بگذريم تا اسلام عزيز و قرآن كريم خود را در ضمن يك افغانستان اسلامى آزاد حفظ نمائيم كشته شدن در راه دين افتخار