اين روايات جواب هاى معقولى داده اند، و به تحريف قرآن قايل نشده اند. به هر حال اين ايراد در كتاب هاى مجادلين مكرر در مكرر تكرار شده، ولى اين افتراى آشكار، مخالف بديهيّات و ضروريّات است.

صدها هزار نسخه قرآن توسط مسلمانان شيعه چاپ شده، ميليون ها مرتبه در كتب عقايد و اخلاق و معارف اسلامى و كتابهاى فقهى و ساير كتب شيعه آيات قرآن نقل و در مجالس فاتحه شيعه و راديوها و تلويزيون هاى شيعه قرائت شده كه در يك مورد هم با نسخه هاى چاپى قرآن در مطابع اهل سنت فرقى ندارد.

بلى نسخه هاى قرآن مجيد در همه جهان اسلام يكى است ولى دروغگويان شعبده باز، با عقول مردم عوام بازى مى كنند.

ايرادهفتم: گفتن صلاة وسلام الفاظ توفيقى براى حضرت محمد (ص) است، بناء براى ديگر امامان، [گفتن‌] «عليه السلام»، جايز نيست.

جواب: ملاصاحب دليلى بر توفيقى بودن اين الفاظ ذكر نكرده است و تنها از روى عصبيت فتوى بر عدم جواز آن براى امام اهل البيت (ع) صادر فرموده است!!! به هر حال اين فتوى مخالف قرآن و مخالف سيره است.

قرآن مجيد مى فرمايد:

«وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ. أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ»؛ و مژده بده به صبركنندگانى كه در موقع رسيدن مصيبت، مى گويند ما از خداونديم و ما به سوى او بر مى گرديم برهمين اينان باد صلوات هايى از پروردگارشان و رحمت ... در اين آيه خداوند بر همه مؤمنين مصيبت رسيده صلوات مى فرستد و اهل بيت آنحضرت در رأس مصيبت زدگان‌