آخرين سخن‌

پيشنهاد نگارنده اين است كه: در شرايط فعلى كشور راهى براى اصلاح تفريطى ها به نظر نمى رسد، ولى جلوگيرى تكفيريها راهى دارد. به شرطى كه ستره محكمه و وزارت ارشاد حج و اوقاف- توجه خاصى بنمايند و راه مذكور اين است كه نهادى از علماى برجسته دينى بوجود آيد كه اصدار فتاوى در مسائل جديد در انحصار آنان قرار گيرد و ديگران از صدور فتوى سلب صلاحيّت شوند، و مسأله تكفير نيز از صلاحيّت همين شورا باشد و هركس ديگر، غير از اين نهاد، مسلمانان را چه شيعه و چه سنّى- تكفير كند، بايد محاكمه شود و به جزاى خود برسد. در اوراق ثقافت اسلامى چند ميليون شيعه افغانى به صرف زورگويى دو سه تكفيرى به شرك نسبت داده شدند. (نعوذبالله) و به وسيله همين افراد (يعنى تكفيريها) مسلمانان شيعه و سنّى به خاطر تجليل از ميلادالنّبى (ص) كه ساليان متمادى در كشور ما مرسوم بوده به بدعت و ... نسبت داده شدند.

تكفيرى ها مزاحم تبليغات ضد دينى نصرانى ها نيستند و كارخانه توليد شرك شان متوجّه مسلمانان است. بهرحال نهاد فوق الذّكر مى تواند خطرات و حتى خون ريزى هايى را كه بعضى از كشورهاى اسلامى را احاطه كرده از كشور و ملت شريف ما بدور دارد. والله من وراء القصد.

به هرحال زهر پاشى دشمنان خارجى اسلام از راه همين افراطيها و تفريطى ها به كشور و ملّت ما و به جان و دين ما مى رسد و اين راه را استعمار قديم و جديد تجربه كرده است.