بلى. افراطى ها و تفريط گراها هردو دسته، دشمنان خطرناك دين هستند كه بايد براى اصلاح آنان اقدامات معقولى صورت گيرد.

دوم: نيرنگ ها

1- افراطى ها نيرنگ هاى باطل متعددى دارند. مثلًا هرسال در روز نوروز صداى تكفيرشان بلند مى شود كه جشن نوروز بدعت و شرك است، بلند كردن بيرق بدعت و حرام و يا كفر است و زيارت قبور كفر يا بدعت است ...

روز نوروز مردم مسلمان افغانستان و چند كشور ديگر كه خستگى زمستان را پشت سر گذاشته و به تفريح مى روند، كارى مباح است و جايز، ولى تكفيريها آن را جشن اسلامى نام ميگذارند تا تكفير مسلمانانِ بهترازخود را توجيه نمايند و جمع زيادى از مسلمانان سنى و شيعه را از اسلام خارج نمايند. جشن نوروز نه جشن اسلامى است و نه حرام و نه بدعت و كفر، بلكه تفريح كردن، كار مباح عقلايى است و هيچ اشكالى ندارد، و همچنين بيرق بلند كردن و زيارت قبور.

2- گاهى يك حديث را در كتب مخالفين خود مى بينند و مى گويند كه فلانى ها بدعت گزار و يا كافراند كه به فلان حديث معتقد هستند. در حاليكه بسا رواياتى در كتب حديث وجود دارند كه پيروان مذهب به دلايل معتبر به آن حديث عمل نمى كنند ويا سند آن ضعيف مى باشد، ولى تكفيرى هاى كم عقل تنها به فكر كارخانه توليد شرك و كفر خود هستند كه هميشه اين كارخانه فعال باشد و توليد شرك و يا كفر كنند، سبحان الله از گمراهى و كم فكرى. اين مرض در بين جمعى از ملّاهاى‌