هيچ كسى بر من سلام نمى فرستد مگر اينكه خداوند روح مرا بر من برمى گرداند تا اينكه بر او رد سلام كنم.

پسر عبدالوهاب اظهار نكرده كه احاديث كتب سته را قبول ندارد و اين حديث بر او حجت است، زيرا روح آنحضرت قدرت رد سلام بر ميليون ها انسان را دارد، پس مى شود او را وسيله تقرب قرار داد: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ».

نتيجه گيرى‌

وقتى معناى عبادت از قرآن مجيد طوريكه گذشت- فهميده شد، خواننده هوشمند مى داند بسيارى از امورى را كه پيروان ابن تيميه و محمدبن عبدالوهاب آنها را شرك دانسته اند، شرك نيستند، بلكه يا كار خوب و مستحب است و يا مباح و يا حداكثر حرام است ولى هرحرام موجب شرك نيست.

افراط كارى اين دسته، ضرر زيادى به جهان اسلام رسانيده و حتى عظمت دين اسلام را زير سؤال برده است، اينان كارخانه توليد شرك درست كرده اند و مسلمانان بهتر و مؤمن تر و با تقوا تر از خود را جهلًا و يا عناداً و تعصباً به كفر نسبت مى دهند. و هركس ديگرى را به كفر نسبت دهد كه مستحق آن نبوده، كفر به خودش بر ميگردد. خداوند همه مسلمانان را از افراط و تفريط محفوظ بداردواخوت و مهربانى وهمكارى‌