ديگرى بگويد، چنانكه فريب دادن ديگر نيز جايز نيست. مثلا بگويد نزد طبيب ديگرى برويد ولى اگر خواستگار او از طبيب مشوره بخواهد كه با فلانى ازدواج بكنم يا نه؟ و طرف به اظهار عيب خود راضى نباشد، داكتر مى‌تواند به مشوره‌كننده بگويد ازدواج شما با او صلاح نيست و عيب را بيان نكند.

(مسأله: 130) اگر طبيب بداند مريض روانى او جاسوس و خبرچين است و به مردم ضرر مى‌رساند مى‌تواند حال او را به مردم بگويد تا از او اجتناب كنند بلكه اگر خبر چينى او موجب كشتن بى‌گناهان مى‌شود واجب است حال او را افشا سازد.

(مسأله: 131) اگر طبيب بداند مريض او به مرض مسرى خطرناكى گرفتار است كه به جمع زيادى ضرر مى‌رساند بنابر احتياط بايد موضوع را به مقامات مسئول دولتى اطلاع دهد كه جلو او را بگيرند ولى اگر خود مريض متوجه حال خود است و به كسى ضرر او نمى‌رسد لازم نيست موضوع را به كسى بگويد و اگر موجب اذيت او شود اظهار آن جايز نيست.