حامله شدن زوجه و يا ولادت طفلش خبر بدهد، بر داكتر واجب نيست حقيقت را به او بگويد ولى چون داكتر در ابتداى تصدى وظيفه قسم خورده كه حقيقت را به مريض بگويد از اين جهت در فرض عدم برپا شدن فساد و رسوائى زن بايد حقيقت را به مريض بگويد و چنانچه بداند از بيان حقيقت، زن مرد بى‌آبرو مى‌شود و احيانا شوهر به قتل او اقدام مى‌كند جايز نيست كه حقيقت را بگويد چنانچه دروغ گفتن او نيز حرام است و بايد سكوت كند و يا طور ديگر صحبت كند و در اين صورت مخالفت با سوگند اشكالى ندارد كه در گذشته به آن اشاره كرديم.

(مسأله: 123) در فرض سابق اگر طبيب بداند كه اگر شوهر را از حقيقت حال باخبر سازد تنها به طلاق زنش اقدام مى‌كند و كار بد ديگرى بر بيان او مترتب نمى‌شود و نبودن طفل از شوهر و حمل زن از منى غير شوهر دليل بر زناى زن و ارتكاب حرام او نيست چون ممكن است انتقال نطفه به رحم زن به غير حرام صورت گرفته باشد. در اين صورت آيا اعلام‌