در
اثناى جنگ واجب است مجاهد ثبات قدم داشته باشد و انصراف جايز نيست هر چند اصل قتال
ابتدا واجب كفائى بوده باشد. زيرا خداوند ميفرمايد: إِذا
لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا (انفال 47) اين آيه شامل جنگهاى
چريكى كه بر مبناى زدن و فرار نمودن استوار است نميشود چريكها پس از انجام عمليات
ممكنه ميتوانند به پايگاه خود برگردند.
مساله
40
فروختن
و هر نوع مبادله اسلحه با دشمنان دين (خلقيها پرچميها. مائويستها) و بدبينان
باسلام جايز نيست هر چند اسلحه مال شخصى باشد.
مساله
41
براى
سرنگونى رژيم ضد اسلامى و دستنشانده روسى و تأسيس نظام اسلامى توسل بهرنوع حمله
چريكى و تخريب و احراق و هدم و غيره جايز است ولى لازم است توجه شود كه بمردم
مسلمان تلفات جانى و ضايعات مالى بدون جهت وارد نيايد ولى اگر حملات مبارزين
عمدتاً