دانند. جايز نيست سران حزب همه پست‌هاى دولتى را به اعضاى بى‌لياقت حزب خود بدهند و منافع حزبى را بر مصالح ملى مقدم بدارند.

مساله 206: براى اينكه كشور و ملت دچار سنت‌گرايى و كهنه‌پسندى نشود هر پنج سال در اين جهان متحول در سيستم و سياست‌هاى مبتنى بر آن و در جزييات مصالح ملى توسط خبره‌گان دينى و سياسى و اقتصادى و نظامى و غيره تجديدنظر به عمل آيد و اگر لازم بود تغييراتى به عمل آورند.

مساله 207: بر دولت لازم است اصل عمده در نظرش در محدوده شرايط عمومى كارمندان كه سابقا ذكر شد شايسته‌سالارى باشد سپس تشريك اقوام ساكن در كشور به اندازه كميت آنان به مقتضاى عدالت اجتماعى؛ بنابراين اگر فرض شود از قومى افراد واجد شرايط براى پست وزارت مثلا، يابيده نشد و جبران آن در پست‌هاى پايين ميسر نشد حتما فرد نالايق از آن قوم را مقرر نمايد بلكه فرد لايقى را از غير آن قوم بياورد. نه اينكه اصل اول تشريك اقوام باشد و شايسته‌سالارى اصل دوم باشد تا اگر فرد شايسته از قومى پيدا شود او را كنار بگذارند و فرد فاقد شرط از آن قوم را نصب نمايد و مرتكب خيانت شود.