مساله 309: كارهاى دستى و كارگاه‌هاى فردى هرچند ناچيز به نظر مى‌رسد ولى اگر مورد حمايت دولت قرار بگيرد و ورود محصولات و فرآورده‌هاى شبيه آنها از خارج ممنوع گردد، نقش خود را در اقتصاد ملى ايفا خواهد نمود.

مساله 310: بخش خصوص و دولتى بايد در مورد كارخانه‌هاى توليدى توجه خاصى بنمايد كه به نظر من امر ضرورى و حتمى است.

تجارت ضرورى است ولى بايد حتى المقدور به توليدات داخلى محدود گردد، جامعه مصرفى در جهان امروز جايگاه شرافتمندانه و بارفاه ندارد.

مساله 311: حكومت بايد توسط وزارت زراعت هميشه بناى آن اين باشد كه مواد غذايى را از حد لازم و كافى بيشتر توليد كند كه فايده آن اولا مبارزه با احتكار و بالا رفتن قيم مواد غذايى مى‌باشد و ثانيا به كشورهاى ديگر با درآمد خوبى صادر مى‌نمايد. البته اين كار در سرزمين هايى است كه داراى زمين‌هاى خوب و آب‌هاى روزمينى و زيرزمينى زيادى مى‌باشد. كشورى كه مواد غذايى مردم خود را توليد مى‌كند حكومت آن مى‌تواند به فكر استقلال خود باشد.

مساله 312: به اساس فرموده حضرت خاتم الانبياء (ص)- حدأقل از نظر أحاديث معتبر شيعه-: هركس زمين مواتى را احيا (آباد) نمايد ملك اوست. واجب است حكومت‌ها، دست قسمت خصوصى را آزاد بگذارند