مسلمانها ميدانند كه الزام شرعى يا بخاطر سلامتى بدن انسان و يا بعلت تكامل روح او و يا به سبب ضرر نرسانيدن بديگران است و اين منع آزادى و الزام بفعل و يا ترك يك عمل قبل از منع حكومتى مورد رضا و قبول؟؟؟

ايمان‌داران بخدا و پيامبر (ص) واقع شده است و ربطى بحكومت اسلامى ندارد و حكومت تنها مراقبت دارد، و حتى در فرض عدم وجود حكومت اسلامى، مسلمانان متدين از اين آزادى‌ايكه مخالف فرمان پروردگارشان است صرفنظر ميكنند.

دو جائيكه حكومت اسلامى بملاحظه شرايط روز و ضرورت اداره ملت مجبور ميشود تضييقاتى را وضع كند و از آزاديهاى مردم بكاهد، ولى همه متوجه‌اند كه اينگونه تقييدات اختصاصى بحكومت اسلامى ندارد و همه حكومتها حتى آنهائيكه در امر آزادى غلو دارند به چنين تقييداتى اقدام ميكنند و هيچ‌كسى هم نميتواند از آنها سرپيچى كند بلى اين فرق وجود دارد كه براى حاكم اسلامى حرام است براى راحتى و منافع خود و يا اطرافيان خود و يا روى عذرهاى غيرموجه آزادى مردم را سلب نمايد، او در فرضى ميتواند تقييداتى را وضع كند كه ضرورى باشد.

از تمام آنچه كه درينجا ذكر شد فهميديم كه اين سوال (در اروپا غالبا اين سوال را از نگارنده ميكردند) كه حكومت اسلامى باشد يا دموكراسى؟

غلط و بيمورد است، چون دموكراسى همانگونه كه در حكومتهاى غربى امروزى وجود دارد در حكومت اسلامى هم هست. هرچند كه اين دو دموكراسى با هم تفاوتهائى دارد، سوال صحيح اينست كه: آيا حكومت دموكراسى باشد يا كمونيستى؟

و در فرض اول حكومت اسلامى باشد و يا مثلا غربى؟ و بازگشت اين سوال باين ميشود كه حكومت هوس و شهوت و زور و استعمار و استثمار باشد