نام کتاب : تصويرى از حكومت اسلامى در افغانستان نویسنده : محسنى، شيخ محمد آصف جلد : 1 صفحه : 67
استفاده نمىشود بلكه قدر
متيقين به ملاحظه سياق آن تنها خوبى و نيكوئى آن اثبات ميشود و اينكه مؤمنان
كسانىاند كه با هم در كارهاىشان به مشوره ميپردازند حتى از آيه اول كه به صيغه
امر وارد شده است و به حضرت پيغمبر اكرم (ص) دستور داده شده است كه با آنان به
مشاوره بپرداز وجوب و فرض بودن مشاوره بدست نمىآيد و تأمل در سياق آيه ميرساند كه
امر به مشاوره مفيد استحباب است و نه وجوب.
ولى
وقتى مشاوره براى پيغمبرى كه متصل بوحى الهى است نيكو و مستحس باشد براى ما بطريق
اولى نيكو و مفيد و پربار خواهد بود و ما نبايد از تعاليم قرآنى خود كه سبب
سعادتمندى دنيا و آخرت ما است استفاده نبرده محروم بمانيم و بايد به مشاوره اهميت
زيادى بدهيم هرچند كه واجب شرعى نباشد و محتاج به توضيح نيست كه مشاوره و شورى در
احكام اسلامى و دستورات منزله الهى تشريع نشده بلكه مورد آن موضوعات خارجى و آنچه
كه در آن دستور شرعى نباشد، ميباشد و لذا در آيه دوم آمده است كه امرهم يعنى شورى
در كار خودشان است، در آيه اول نيز عموم و اطلاقى وجود ندارد (فى الامر) زيرا
احتمال ميرود كه مراد امر معهود خارجى باشد (مانند مسايل جنگى، رجوع شود به ماقبل
اين آيه).
2-
مشاوره نبايد به مجلس شورى منحصر شود بلكه در ولايات و ولسوالىها نيز بايد مجالس
مشورتى داشته باشيم تا كارهاى منطقهاى و محلى نيز بر اساس مشوره حل و فصل شود و
بدينترتيب پايگاه مردمى حكومت هم قوى ميشود و انس و علاقه نيكوئى بين مردم و دولت
بوجود ميآيد و به اطلاق فرضى آيه اول نيز عمل ميشود.
3-
حقوق نمايندههاى شورى نبايد به حد گزافى برسد كه اشتهاى مردم طماع را براى راه
يافتن به مجلس شورا تحريك كند، حال نمايندگان، حال ساير مامورين دولتى باشد.
4-
مصونيت قانونى نمايندگان در حد مصونيت ساير افراد مردم باشد
نام کتاب : تصويرى از حكومت اسلامى در افغانستان نویسنده : محسنى، شيخ محمد آصف جلد : 1 صفحه : 67