است؟

26- بلديه تا چه اندازه آزاديهاى مردم را محدود ميتواند؟

27- حكومت اگر براى پيشبرد امور مسلمانها ماهواره بفضا و يا بكرات ديگر بفرستد، آيا ميتواند مسلمان بالغ را بعنوان سرنشين آن بفرستد چون بعضى ازين كار بخاطر برهم خوردن نظم نماز و روزه منع كرده‌اند؟

28- ملى كردن تجارت خارجى و صنايع براى دولت چگونه است؟

29- مردم ميتوانند باستخراج معادن بپردازند خصوصا مثل چاه‌هاى نفت و نظائر آن؟

30- جواز آلوده‌گى هواى شهر و دهات و آبهاى دريا توسط وسايل نقليه و فضولات تا چه حد؟

و ده‌ها نظائر و اشباه اينها.

نگارنده براى اكثر اين سوالات جوابهائى دارد ولى از ذكر آنها خوددارى ميكند زيرا نظر يك فرد است و بدرد نمى‌خورد.

حتى اگر سمينارى از دانشمندان شيعه و سنى افغانى باضافه قوه مدونه كشور داير شود باز هم بعيد است كه بتوانند جوابهاى نهائى را از ديدگاه فقه شيعه و سنى بطور قطعى بدهند، بنابرين بهتر است. چندين سمينار دانشمندان كامل مذهبى از كشورهاى اسلامى در افغانستان يا كشور ديگر منعقد گردد و درباره اين مسايل نظر مذهب شيعه و سنى را تا حد نسبتا معتبرى بيان دارند و اين كار، كار يك فرد و يكدسته خاصى نيست، كار شعار و لاف و گزاف هم نيست غور و تعمق علمى ميخواهد.