متفقند و هيچگونه اختلافى ندارند و شكى نيست كه در فروع عقايد[1] و مسايل فقهى‌[2] با هم اختلاف نظر دارند. ولى ما چگونه بتوانيم اين اختلاف را در محدوده اختلاف نظرى و عملى مهار كنيم و از نزاع و عداوت و تفرقه مسلمانان جلوگيرى بعمل آوريم؟

به نظر اينجانب راه اساسى اين مطلب پرفايده و حتى ضرورى اينست كه طلاب علوم دينى شيعه و سنى برنامه درسى واحدى داشته باشند و تا حد امكان در مدارس مختلط درس بخوانند، علوميكه مورد درس طلّاب دينى واقع ميشود بقرار زير است:

1- صرف‌

2- نحو

3- 5- معانى و بيان و بديع‌

6- منطق‌

7- عقايد

8- فقه‌

9- اصول فقه‌

10- تفسير

11- رجال‌

[1] - مانند اينكه آيا خداوند روز قيامت ديده ميشود يا نه يا اينكه صفات كماليه او عين ذات اوست يا زايد بر ذات و اينكه بنده مجبور است يا مختار.

[2] - مانند مسح پا و دست بسته در نماز و غير ذلك.