در اين‌جا اين سؤال بوجود مى‌آيد كه با ملاحظه آيه مباركه‌ (فِيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ) و اين روايات كه همه امور و حوادث يكساله بطور حتم مشخص و در اختيار پاره‌اى از مخلوقات قرار مى‌گيرد فايده دعاء در طول سال چه خواهد بود خصوصا در عرفه و مشاهد مشرفه، دعاء مغز عبادت است و امكان ندارد كسى ادعاء كند كه دعاء مخصوص شب قدر است. در ذيل صحيح محمد بن مسلم- به نقل كافى- امام چنين مى‌فرمايد:

و امر (عنده) موقوف له و فيه المشيّة فيقدم منه ما يشاء و يؤخّر منه ما يشاء و يثبت و عنده امّ الكتاب.

عبد اللّه بن مسكان- در ذيل يك روايت صحيح- از امام صادق سؤال مى‌كند:

قلت و كلّ شئ هو عند اللّه مثبت فى كتاب؟ قال نعم قلت فاىّ شيئ يكون بعده؟ قال سبحان اللّه ثمّ يحدث اللّه ايضا ما يشآء تبارك و تعالى.

در اين مورد تأمل و تحقيق بيشترى لازم است تا سؤال فوق درست حل شود.

(نهم) مراد از اينكه شب قدر از هزار ماه (83 سال و 4 ماه) بهتر است اينست كه ثواب عمل صالح بيشتر از سى هزار برابر آن در غير شب قدر است كه صحيح سعيد سلمان و صحيح حمران بر آن دلالت مى‌كند.

امام محمد باقر (ع) اول شب قدر را (21 و 23) به دعاء مشغول مى‌شدند و بعد از نيمه شب نماز مى‌خواندند (كما فى صحيح فضيل بن يسار)

امام كاظم (ع) در صحيح ابن ابى عمير مى‌فرمايد: كسيكه در شب قدر غسل كند و آنرا حياء نمايد از گناهان خود بيرون مى‌رود. در موثقه سماعه امام مى‌فرمايد: در شب 21 و 23 از ماه رمضان بعلاوه سيزده ركعت (ظاهرا مراد نافله شب و دو ركعت نافله صبح است) اگر توانستى يكصد ركعت نماز بخوان و تا صبح بيدار بمان، زيرا مستحب است كه اين شب را به دعاء و تضرع بگذرانى همانا اميد مى‌رود شب قدر در يكى از همين دو شب باشد و عمل در شب قدر از عمل در هزار ماه كه شب قدر در آنها نباشد