عدم تحقق حكومت اسلامى‌

احزاب جهادى با تمام سلاح‌هايى‌كه داشتند از داخل پاشيدند، كسى برحكومت مجاهدين حمله نكرد، حكومت مجاهدين خود به‌خود سقوط كرد، يك وقتى‌كه مجاهدين همه متفرق، پراگنده و در حال ورشكستگى بودند، خارجى‌ها در كشورآمدند، همه چيز را به مسخره و شوخى گرفتند، تمام زحمات مجاهدين نابود شد و زمينه نظام اسلامى نيز كاملًا از بين رفت. من در" لوى جرگه" زحمت زياد كشيدم، نام اين نظام را" جمهورى اسلامى افغانستان گذاشتم؛ اما اكنون حكومت‌ما اسلامى نيست، ما در شرايط كنونى خنثى مشكله هستيم، اين حكومت نه براى دين مردم مفيد است و نه براى دنياى مردم، به‌درد هيچ كدام آن‌ها نمى‌خورد. ما شكست خورديم، از هر طرف مانديم. غالب احزاب جهادى كه همه چيز را فراموش كرده و فقط به فكر قدرت بودند، روز قيامت بايد جواب بدهند و مسؤليت اين شكست به‌دوش آنان است.

ما بايد اين را اعتراف كنيم كه هيچ كشورى قبول نمى‌كرد تا در افغانستان جمهورى اسلامى تشكيل شود و اسلام در اين‌كشور به‌حاكميت برسد؛ ولى مقصر اصلى، احزاب جهادى بودند، اكثر احزاب جهادى مستقيماً نظام اسلامى را تخريب و زمينه ايجاد حكومت اسلامى را از بين بردند. آن‌قدر باهم‌ديگر جنگيدند كه همه‌ى افتخارات مجاهدين نابود شد. اين موضوع در تاريخ بى‌سابقه است كه ما در جنگ پيروز شديم و در صلح شكست خورديم و حكومت اسلامى را از دست داديم. مى‌دانيد علت پيروزى و شكست‌ما چه بود؟ اولى: اراده قوى مجاهدين‌ما، دومى: هوس‌بازى‌هاى نفس‌ما، هوس‌بازى‌هاى نفسانى هيچ‌وقت پيروز نمى‌شود. پيروزى در جايى است كه توكل انسان بر خدا و اراده‌اش قوى باشد (تكبير حضار).