در نامه‌ى ضمن اين‌كه از ناقص بودن اين سخنرانى عذر خواهى كرده بود، نوشته بود متباقى سخنرانى‌هاى حضرت آية الله محسنى، به دليل مشكلات آرشيفى و اشكالات فنى فعلًا قابل دسترس نمى‌باشد. حالا نمى‌دانم، او تعلل كرد، يا واقعاً اين چنين بود؟! (گرد آورتده)]

كمك‌هاى بلاشرط كشورها

قرار اطلاع اعضاى اداره موقت از خارج با دست پُر آمده‌اند، من از تفصيل قضيه اطلاع كامل ندارم؛ ولى تا حدّ كمى اطلاع دارم، ما از سازمان ملل متحد و ساير كشورهاى كمك كننده و بالخصوص ازكشورهاى همسايه تشكر مى‌كنيم و در ضمن اين توقع را نيز داريم كه در اين شرايط حساس و بحرانى كمك‌هاى بلاشرط خود را به افغانستان ادامه دهند تا مسئولين‌ما بتوانند بر اوضاع مسلط شوند.

پيامدهاى قرض‌هاى كلان‌

مطلب اول: به نظر من، كمك‌هاى بدون شرط، نه قابل دوام است و نه كمر ما را بسته مى‌تواند، كمك‌هاى بلاعوض تاكنون درد هيچ كشورى را دوا نكرده است و آن‌چه را كه مى‌خواهم خدمت مسئولين محترم" اداره موقت" و خصوصاً آنانى‌كه در امور اقتصادى ايفاى وظيفه مى‌كنند، به‌عرض برسانم اين است كه مبادا شما قرض‌هاى گُنده و بزرگى را از كشورهاى خارجى بگيريدكه كمر ملت را خم كند! اگر ما" ده ميليارد" دالر را به‌صورت قرضه بگيريم،" ده نسل" آينده خود را به ذلت گرفتار مى‌كنيم، گرفتن قرض‌هاى كلان علاوه براين‌كه ملت ما را در برابر قدرت‌هاى خارجى ذليل مى‌كنند، براى هميشه آنان را به فقر و تنگ‌دستى گرفتار مى‌نمايد؛ زيرا تمام عوايد ملى كشور ما را خارجى‌ها به بهانه سود پول خود مى‌برند و براى مردم فقير كشور چيزى باقى نمى‌ماند. (تشويق‌حضار)