است؛ اگر ما از خودخواهى و خود محورى دست برداريم و در عوض يك‌طرح درست و معقول براى بهبود وضعيت كشور پيدا كنيم، ملت در اجراى آن ما را يارى خواهند كرد، اگر ما اختلافات را كنار بگذاريم، خود ملت جلو مداخلات خارجى را مى‌گيرند، حتى اگر دولت هم از خود عكس العمل نشان ندهد، مردم اكنون بسيار حساس شده‌اند، به محض اين‌كه" تحركات سوء" از جانب دشمنان خارجى صورت بگيرد، ملت فوراً اقدام به مثل مى‌كنند. حتى منتظر اقدامات و نزاكت‌هاى وزارت خارجه كشور هم نمى‌مانند. (تكبير حضار)

من اميد وارم مذاكراتى‌كه قرار است از فردا به‌نام" مذاكرات صلح" آغاز مى‌شود، به نتيجه مطلوب برسد و اين همه بدبختى‌هاى‌كه اكنون وجود دارد از سر اين ملت قهرمان كه در طول چهارده سال، به نمايندگى از يك" ميليارد" مسلمان در سنگر مقدم جهان اسلام، عليه كفر و الحاد ماركسيزم، قيام نموده و مردانه جنگيدند، برطرف گردد و ما بتوانيم در مدت چند روز تحفه خوبى را" به‌نام صلح" به اين مردم زجر كشيده تقديم نماييم، در نتيجه صلح و امنيت را در اين كشور باز گردانيم. (1)

(1) [در اوايل برج ثور 1372 حضرت آية الله العظمى محسنى (دام ظله العالى) تلاش نمودند تا رهبران جهادى را در شهر جلال آباد گردهم آورند كه خوش‌بختانه موفق گرديدند؛ در اين اجلاس آقايان: استاد برهان الدين ربانى، حضرت آية الله محسنى، مولوى محمد نبى محمدى، پير سيد احمد گيلانى، محمد كريم خليلى، حاجى دين محمد از جناح مولوى خالص، استاد سياف و گلبدين حكمتيار شركت داشتند. حضرت آية الله محسنى از حاجى عبد القدير والى وقت ننگرهار در خواست نمودند تا رسيدن به يك توافق نهايى رهبران جهادى را اجازه خروج از شهر جلال آباد را ندهد، حاجى‌عبدالقدير نيز بنا به‌تقاضاى معظم‌له، بر رهبران تنگ گرفت. روزها مى‌گذشت و رهبران، روى تقسيم‌