نظر نژادى به يك قوم خاص مربوط مى‌شود و زبان مادرى او نيز از يك زبان خاصى سرچشمه مى‌گيرد، هم‌چنين از نظر مذهبى نيز ممكن نيست كه او از تمام مذاهب اسلامى پيروى كند؛ ولى از نظر اخلاقى وظيفه حاكم اسلامى است كه در امور حكومت دارى ازمحدوده قوم، زبان، منطقه و مذهب خاصى خارج شود و در برابر تمام رعيت خود مثل يك پدر مهربان رفتار نموده و احساس مسئوليت كند، اگر حاكم اسلامى نسبت به يك قوم خاص، اخلاق حسنه و رويه نيكو داشته باشد؛ اماّ نسبت به ساير اقوام رفتار غير اخلاقى داشته باشد، يقيناً حكومت او قابل دوام نمى‌باشد و زود زوال مى‌كند. يك حديث معروف است كه مى‌فرمايد: «الملك يبقى مع الكفر و لايبقى مع الظلم»[1] اين حديث شريف راجع به عدالت اجتماعى بيان شده است، يعنى كشور دارى، حكومت‌دارى و زمام‌دارى، با" كفر" باقى مى‌ماند؛ ولى با ظلم باقى نمى‌ماند.

ماركسيسم فاقد اخلاق‌

يكى از علل شكست" اتحاد جماهير شوروى" سابق، همين مسئله بود؛ رژيم ماركسيستى بر اساس خون‌ريزى استوار شده بود،" سى‌ميليون" انسان را تنها در دوران زمام‌دارى استالين، در شوروى به قتل رسانيدند، من نمى‌خواهم از روى تعصب صحبت كنم، ما دشمن شوروى هستيم؛ ولى در صحبت كردن واقعيت‌ها را بايد صحبت كرد، طبق نوشته‌اى كمونيست‌ها در كتاب‌هاى خودشان، آن‌قدر ظلم وجنايت توسط ماركسيست‌ها صورت گرفته است كه موى بر بدن انسان بر مى‌خيزد. كتاب‌هاى مستقل ديگر نيز نوشته شده است كه جنايات بيش از حدى" شوروى" سابق را در مناطق تحت تسلطشان به اثبات مى‌رسانند. من در كتاب" سيماى زنده به‌گوران" كه يك نفر روسى آن را نوشته است، خواندم كه شوروى‌ها زندانيان را آن‌قدر در زندان‌ها گرسنه نگه‌مى‌داشتند كه از مجبورى گوشت ران‌هاى خود را

[1] - شيخ مفيد، امالى/ ص 310- ملا محمدصالح مازندرانى، شرح اصول كافى/ ج 9 ص 383.