از طرف ديگر براى پيروزى حق بر باطل، صبر و مقاومت دارند و ديگران را نيز به صبر و مقاومت سفارش مى‌كنند. البته صبر به معنى تنبلى نيست كه انسان هيچ كارى را انجام ندهد و بگويد من صبر دارم و خداوند مردم را به صبر سفارش نموده‌است، نه‌خير اين صبر نيست؛ بلكه در واقع تنبلى و تن‌پرورى است. صبر يعنى مقاومت در برابر باطل، صبر يعنى مقاومت در راه اطاعت از دستورات دين الهى. صبر يعنى اجتناب از مال حرام، صبر يعنى از خود گذرى.

مفهوم صبر

قرآن مجيد مى‌فرمايد: «إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ»[1] خداوند با صابران است. منظور آيه مباركه كسانى است كه صبر و مقاومت‌شان براى خدا است و در مقابل باطل استقامت مى‌كنند، براى پيروزى حق در مقابل مصيبت‌ها صبر مى‌نمايند. البته اشتباه نشود، صبر به‌معنى تنبلى نيست؛ زيرا خداوند متعال جل جلاله نه تنها انسان تنبلى و بى‌كارى را دوست ندارد؛ بلكه آن را نكوهش و مذمت نموده است. معنى صبر در قرآن مقاومت كردن در انجام وظايف است، آن‌هم در انجام وظايف دينى، اخلاقى، اجتماعى، سياسى، فرهنگى و اقتصادى. صبر انسان بايد مطابق دستور دين باشد. قرآن مجيد در مورد دسته چهارم مى‌فرمايد: «وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ كانُوا بِآياتِنا يُوقِنُونَ‌»[2] اين‌ها صبر و شكيبايى كردند و به آيات ما يقين داشتند؛ ما برخى از آنان را پيش‌وايانى قرار داديم كه به فرمان ما [مردم را] هدايت مى‌كردند.

[1] - انفال/ آيه 46

[2] - سجده/ آيه 24