صرف اوقات در بيهودگى‌

«أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ» «حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقابِرَ»

آيه مباركه مى‌فرمايد: شما از تمام اهداف انسانى روى‌گردان شديد و به مسائل جزئى خود را مشغول نموديد.

انسان داراى اهداف زيادى است كه بعضى از آن‌ها به زندگانى شخصى و بعض ديگر آن، به زندگانى اجتماعى انسان مربوط است؛ بعضى هم به تكامل اخلاقى، علمى و روحانى انسان مرتبط مى‌شود. متأسفانه بسيارى از اوقات عواملى به‌وجود مى‌آيد كه به ضعف فكرى انسان مربوط است. بجاى اين‌كه براى رشد و تكامل خود و جامعه خويش فكر كند به مسائل فرعى و بى‌فايده خود را مشغول مى‌كند.

در بعضى از اجتماعات در مورد يك شخص سرمايه دار، ساعت‌ها بحث و گفتگو مى‌شود؛ گفتگوى كه نه تنها فايده ندارد؛ بلكه براى انسان زيان آور است. شخص سرمايه‌دار راحت به منزل خود نشسته؛ ولى ديگران سرمايه او را حساب مى‌كنند؛ در مورد او بى‌جهت گفتگو مى‌كنند. خيلى اوقات روى موضوعات قومى و نژادى تا آن‌جا بحث و مجادله صورت مى‌گيرد كه سر انجام به خشونت منجر مى‌شود. متأسفانه در اغلب مجالس عمومى اوقات مردم به همين حرف‌هاى بى‌فايده مى‌گذرد؛ بجاى اين‌كه در امورات زندگانى اجتماعى خود تدابيرى بينديشند، به حرف‌هاى مزخرف مشغول مى‌شوند؛ سرانجام بعد از ساعت‌ها همه با ناراحتى جلسه را ترك مى‌كنند.

البته در اين موارد گاه‌گاهى عوامل قدرت‌هاى خارجى نيز دخالت دارند. آن‌ها براى تأمين منافع خود توسط شايعات مردم را به چيزهاى مزخرف مشغول مى‌كنند و حتى عده‌اى را براى اين كار مأمور مى‌كنند و براى آن‌ها پول مى‌دهند. گاهى‌