مى‌دانند. حلال و حرام را نمى‌شناسند و از خدا فاصله مى‌گيرند. به همين دليل در قيامت مانند پروانه‌ها خود را در آتش مى‌زنند. پروانه‌ها را همه ديده‌اند كه چگونه خود را به آتش انداخته و مى‌سوزانند.

غبار كوه‌ها

«وَ تَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ»

كوه‌ها همانند پشم رنگين و حلاجى شده در فضا متلاشى گردند.

منفوش به معنى پشم رنگين است. پشم‌هاى رنگ شده را ديده‌ايد كه حلاجى و ندّافى مى‌كنند. آن روز، روزى است كه اين كوه‌هاى سخت و سر به فلك كشيده به كرات ديگر تصادم مى‌كنند و مثل غبار به هوا مى‌رود.

چرا قرآن اين كوه‌ها را به پشم رنگين تشبيه مى‌كند؟ شايد به خاطر اين باشد كه كوه‌ها نيز داراى رنگ‌هاى مختلف هستند و در آن وقت كه همه غبار گرديده و به هوا گسترده مى‌شوند؛ مثل پشم‌هاى رنگين كه پس از حلّاجى شدن از فشردگى خود بيرون آمده و گسترش مى‌يابد و با رنگ‌هاى مختلف در هوا ديده مى‌شوند. در آن روز كره زمين متلاشى مى‌گردد و انسان‌ها نيز مثل ملخ‌ها و يا پروانه‌ها پراگنده مى‌شود. جغرافياى زمين كاملًا تغيير مى‌كند و يا به عبارت ديگر، جهانى غير از جهان فعلى با نظم كاملًا متفاوت به وجود مى‌آيد و انسان‌ها از كهكشان خود خارج گرديده و به كهكشان ديگر منتقل مى‌شوند.

دو دسته‌گى انسان‌ها

«فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ»

و كسى‌كه ترازوى اعمالش [در قيامت‌] سنگين است.