غزوه ذات السلاسل‌

«وَ الْعادِياتِ ضَبْحاً»

مفسّرين در مورد اين سوره مباركه، احتمالات متعددى مطرح كرده‌اند؛ ولى من نمى‌خواهم همه احتمالات را ذكر كنم؛ زيرا منظورم اين است كه عموم مردم مقدارى با آيات قرآن مجيد آشنايى پيدا كنند و معانى آيات را تا حدودى بفهمند؛ لذا مى‌خواهم معانى آيات را طورى بيان كنم كه براى همه قابل فهم باشد و مردم متديّن عوام نيز كلمات خداوند جل جلاله را بشنوند. آنان نيز بايد متوجه گردند كه قرآن مجيد از آن‌ها چه مى‌خواهد و هدف از نزول آن چه مى‌باشد؟ گرچند اين سوره مباركه معنى متعدّد دارد؛ ولى ظاهراً موضوع اين سوره، غزوه ذات السلاسل است كه مجاهدين اسلام رفتند و دشمن را به سرعت محاصره كردند و خداوند متعال جل جلاله ضمن ياد آورى آن جنگ، عظمت و تقدّس جهاد را بيان مى‌كند.

در سال هشتم هجرى قمرى، گزارشى براى پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم رسيد كه در سرزمين يابس‌[1] دوازده هزار نفر اجتماع كرده‌اند و مى‌خواهند بر مدينه منوره حمله نمايند و شما را شهيد كنند و مدينه را نيز اشغال نمايند.

دوازده هزار نفر در آن زمان جمعيت بسيار زيادى بوده و آن‌ها از قبيله‌هاى مختلف جمع شده بودند و با هم‌ديگر پيمان بستند كه با مسلمانان بجنگند و مدينه‌

[1] - يأبس نام جايى است كه دورتر از شهر مدينه قرار دارد.