است و تو براى دنياى من. عقيل
با وجود بذل و بخشش معاويه، تحت تأثير جاه و مقام او قرار نگرفت.
با
توجه به خطاب حضرت على عليه السلام به مخزن فهميده مىشود كه زمين در روز قيامت
شهادت مىدهد و الّا آن حضرت عليه السلام به خزانه اين چنين خطاب نمىكردند. در
واقع حضرت امير عليه السلام با اين اعمال خود از يك طرف مىخواهد به مردم بفهماند
كه نظام اين جهان بسيار دقيق است و چيزى پوشيده نمىماند؛ از طرف ديگرمىخواهد اين
موضوع را گوشزد نمايد كه در مورد بيتالمال مسلمين حتى با برادر خود نيز مسامحه
نداشته باشيد كه مسئوليت آن بسيار سنگين است.
دراين
آيه مباركه مىفرمايد: اگر كسى به اندازه يك ذره، عمل خوب و يا بد انجام داده باشد
آن عمل خود را مىبيند.
احتمالا
ديدن اعمال، در ميدان قيامت است؛ براى اينكه عمل در اين جهان جز در موقع انجام آن
ديده نمىشود. مثلًا اگر انسان دست خود را تكان بدهد همه مىتوانند اورا ببينند.
اگر حرف بگويد همهمىتوانندحرفش را بشنوند؛ اما بعداز انجام عمل كسى نمىتواند آن
را ببيند. بنابراين عمل در دنيا فقط در موقع انجام آن ديده