«وَ فِيها ما تَشْتَهِيهِ
الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَ أَنْتُمْ فِيها خالِدُونَ» (الزخرف: 71) در بهشت چيزهايى است كه نفسها آنها را مىخواهد و
چشمها (از آن لذّت) مى برد.
از
مجموع آيات و اطلاق آنها به دست مىآيد آنچه بهشتىها كه در دنيا مؤمن و متقى
تسليم به پروردگار بودهاند از خداوند بخواهند براى آنان آن آماده و مهيا است و يا
زود حاضر مىشود و اين خواسته ها و مشتهيات (خواستنىها) در مورد ماديات باشد و يا
معنويات و روحانيات از زيادتى معلومات در امور كائنات و معرفت نفس و شناخت كامل و
يا حد اقل شناخت بهتر از دنيا بخداوند و صفات و افعال او و كليات عالم و قوانين
عمومى جهان ماده و معرفت كامل انبياء و أولياء و تعدّد عوالم طولى و عرضى تا جايى
كه نفوس ناطقه ما آمادگى داشته باشد و مخالف نظام بهشتى و سلسله مراتب بهشتىها
نباشد.
اگر
اين برداشت نويسنده قاصر درست باشد و چنين «چك سفيد» در بهشت به دست بيايد، لذت يك
روز يا يك ساعت بهشت از لذت تمام عمر هشتاد ساله و يكصد ساله إنسانها در كره زمين
كمّاً و كيفاً بالاتر است. اللّهمّ ارزُقنا بِفَضلك الذى لايتناهى.
بلى
در دنيا چك سفيد يك اصطلاح بى محتوى است كه هيچ فرد و هيچ دولتى- حتى سرمايه
دارترين آنها- نمى توانند به فرد يا دولتى حتى قرض بدهند و تنها اصدار اين چك براى
بهشتىها از قدرت لايتناهى خداوند است كه وقتى «كن» گفت، «فيكون» هم تحقق مىيابد!
يعنى مجرد اراده براى تحقق مراد كفايت مىكند.
فوق چك سفيد
خداوند
در آيه مباركه 35 سوره (ق) كه در شماره پنجم آن را ذكر كرديم وعده بالاتر از «چك
سفيد» را داده است كه براى ما در كره زمين و حيات محدود دنيا قابل درك نيست و ممكن
است عظمت معناى جمله آن را (و لدينا مزيد) (و پيش ما زايد بر خواست شما براى شما
وجود دارد در بهشت در مرحله كمال خود درك كنيم كه زيادتى از خواست ما