تفعلون فتكتب شهادة فى أعناقكم فتسئلون عنها يوم القيامه.

ابوموسى دو سوره قرآن بجز يك آيه از آن دو سوره را به استناد حديث صحيح مسلم (ج 1/ 100) كه صحت احاديث خود را اجماعى مى‌داند فراموش نموده است.

1- باز هم مسلم در كتاب خود (ج 4/ 167) از بى بى عايشه نقل مى‌كند كه در جمله آنچه از آيات قرآن نازل شده يكى اين آيه بود: عشر رضعات معلومات يحرمن، بعد به آيه ديگر (خمس معلومات) نسخ شد وقتى پيامبر (ص) فوت شد اين آيه (دومى) در جمله آيات قرآن قرائت مى‌شد (يعنى پس از فوت آن حضرت به مدتى هر دو آيه منسوخ و ناسخ از قرآن ساقط شده است‌

موضوع جالب‌

مسلم در باب تشهد نماز (ج 4/ 122 به شرح نووى مؤسسه مناهل الفرقان بيروت و مكتبة الغزالى بدمشق) در ضمن حديثى كه ابوبكر از او پرسيده كه حديث ابو هريره صحيح است يا نه؟ جواب مى‌دهد بلى سند آن صحيح است ابوبكر مى‌گويد پس چرا آن را در باب تشهد نقل نكردى؟

مسلم جواب مى‌دهد هر حديثى كه صحيح السند باشد من آن را در اين كتاب نقل نمى‌كنم من تنها حديثى را در اين كتاب مى گذارم (كه علماى اهل سنت بر صحت آن) اجماع نموده باشند.

بنا براين احاديث كتاب صحيح مسلم به اعتقاد او كه در فن حديث متخصّص است صحت همه‌ى آنها مورد اجماع اهل سنت است. او احاديث زيادى كه دلالت به تحريف ونقص آيات قرآن يا سوره هاى، آن دارد در كتاب خود نقل كرده است.

حالا فرض كنيم خيلى از احاديث آن در نظر بعضى از علما اجماعى نباشد بر او واجب نيست كه از مسلم تقليد كند كه نووى اين را در شرح خود بر كتاب مسلم (ج 4/ 123) گفته‌