إنسان
حتى به خالق و آفريننده وجود خود و به نعمتهاى بى حساب او، نيز تسليم نمىشود و از
پذيرفتن دستورات او سر باز مى زند گويى اين نعمت را خود آفريده و حتى به وجود منعم
حقيقى كائينات هم إيمان نمىآورد «قُتِلَ الْإِنْسانُ ما
أَكْفَرَهُ» (عبس: 17)
اللهم
إنا نعوذ بك من شرورأنفسنا ومن سيئات أعمالنا و من إسرافنا على أنفسنا.
والدين ابراهيم
«رَبَّنَا
اغْفِرْ لِي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسابُ»
(ابراهيم: 41)؛ پروردگارا مرا و والدين مرا و مؤمنان را در روز حساب بيامرز؛ پدر
ابراهيم (ع) مشرك بوده، «وَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ لِأَبِيهِ وَ
قَوْمِهِ إِنَّنِي بَراءٌ مِمَّا تَعْبُدُونَ» (الزخرف:
26)؛ ابراهيم به پدر و قوم خود گفت من از آنچه را كه شما مى پرستيد بيزارم.
«قَدْ كانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْراهِيمَ وَ الَّذِينَ مَعَهُ إِذْ
قالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآؤُا مِنْكُمْ وَ مِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ
اللَّهِ ... إِلَّا قَوْلَ إِبْراهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَ ما
أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ ...» (الممتحنة:
4)؛ مسلّماً براى شما سرمشق خوبى در ابراهيم و آنانى كه با او بودند است وقتى كه
به قوم خود گفتند ما از شما و از آنچه را كه مى پرستيد بيزاريم مگر گفته ابراهيم
به پدرش كه براى تو إستغفار مىكنم ... (كه شما از آن پيروى نكنيد).
براى
پيامبر و مؤمنين جايز نيست براى مشركين- هرچند از خويشان باشند- طلب مغفرت كنند.
بعد از اين كه براى آنان روشن شدكه آنان از دوزخيها هستند و إستغفار ابراهيم براى