ارسل اليهم بالكذب أى نسبوا الى الكذب.»؛ يعنى رسولان دانستند كه آنان از طرف مردمى كه به سوى آنان فرستاده شده بودند، نسبت به دروغ داده شده‌اند، چون آنان از طرف خداى رسولان نصرت و يارى اى براى آنان نديدند.

بعضى فاعل تكذيب را همه مردمى كه رسولان (ع) به سوى آنها فرستاده شد نمى‌دانند؛ بلكه مى‌گويند نسبت دهنده تكذيب خصوص دسته‌اى كوچك از مؤمنان بوده‌اند كه رسولان خود را بخاطر نرسيدن كمك و يارى خداوند نسبت به كذب داده اند. والله العالم.

يك تأويل ديگر اين است كه فاعل (ظنّوا) را مؤمنين دانسته‌اند كه بسيار غريب است. و تأويل قرآن بدون دليل جايز نيست.

يك نكته مهم‌

بعضى از مردم گمان مى‌كنند در قرآن مجيد همه چيز بيان شده، اين إعتقاد مردم از گزارشهاى ملاهاى كم سواد است كه درس درستى نخوانده اند و باعث گمراهى مردم شده و مى‌شوند براى تأليف وطبع كتاب‌هاى دينى و تبليغ دين، هيچ معيارى قابل احترام كه ضمانت إجرايى داشته باشد وجود ندارد. شماره مدعيان علوم دينى كه گاهى كم عقل تر از مردم عوام مسلمان مى باشند از علماى واقعى دينى به مراتب زياد تر است.

تعصبات مذهبى بين مسلمانان، ترويج خرافات بر خلاف عقل و معارف قرآن مجيد، تفسير غلط آيات فتوا دادن به ناحق، رشوت گرفتن در محاكمات و داد گاهاى دولتى حمايت از حكومتهاى ظالم و فاسق، تحاسد و تباغض و رشك بردن در حق علماى دينى و دشمنى با آنان و خيانت در زكات و اوقاف و ساير مفاسدى كه به بدنامى علماى شايسته و اتهام خود دين، مى انجامد، از آثار شوم همين دسته جا ماندگان و ناكامان كه درس كم خوانده اند و تقواى ضعيفى دارند و جسور و شرير و بى‌باك هستند مى‌باشد. كه از صدر اسلام تا امروز و تا آينده ها؛ مانند مرض سرطان در جهان اسلام باقى خواهند ماند، مگر اين كه از طرف‌