در
نامه ايشان به محمّد بن ابى بكر-: نماز را در وقت مقرّرش بخوان و به دليل بيكار
بودن، آن را جلو نينداز، و به دليل اشتغال به كارى، آن را به تأخير نيفكن و بدان
كه همه كارهايت تابع نماز توست.[2]
[1]. الصَّلاةُ ميزانٌ، مَن
وَفّى استَوفى( الكافى: ج 3 ص 267 ح 13، كتاب من لا يحضره الفقيه: ج 1 ص 207 ح
622).