6/ 4- 5: قرائت سوره حمد و يك سوره ديگر

176. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:

هر نمازى كه در آن سوره حمد خوانده نشود، ناقص است، ناقص![1]

177. الكافى‌-

به نقل از محمّد بن مسلم-: از امام باقر عليه السلام حكم نمازگزارى را پرسيدم كه سوره حمد را در نمازش نمى‌خواند. فرمود: «نمازى براى وى نيست، جز به قرائت بلند يا آهسته آن».

گفتم: اگر هراسناك يا شتاب‌زده باشد، كدام يك را بيشتر دوست داريد؟

سوره را بخواند، يا حمد را؟ فرمود: «حمد را».[2]

178. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:

آن كه در هر ركعت، سوره حمد و يك سوره ديگر را نخواند، نماز درستى ندارد، چه نماز واجب و چه غير آن.[3]

6/ 4- 6: استحباب خواندن يكى از اين سوره‌ها

179. تهذيب الأحكام‌-

به نقل از زراره-: به امام باقر عليه السلام گفتم: در نمازم سوره توحيد

[1]. كُلُّ صَلاةٍ لا يُقرَأُ فيها بِفاتِحَةِ الكِتابِ، فَهِيَ خَداجٌ، فَهِيَ خَداجٌ( سنن ابن ماجة: ج 1 ص 274 ح 841، السنن الكبرى: ج 2 ص 58 ح 2367).

[2]. سَأَلتُهُ عَنِ الَّذي لا يَقرَأُ فاتِحَةَ الكِتابِ في صَلاتِهِ، قالَ: لا صَلاةَ لَهُ إلّاأن يَبدَأَ بِها في جَهرٍ أو إخفاتٍ.

[3]. لا صَلاةَ لِمَن لَم يَقرَأ في كُلِّ رَكعَةٍ ب« الحَمدُ للَّهِ» وسورَةٍ، في فَريضَةٍ أو غَيرِها( سنن ابن ماجة: ج 1 ص 274 ح 839، كنز العمّال: ج 7 ص 437 ح 19666).