نام کتاب : گزيده شناخت نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 69
55. مسند ابن حنبل- به نقل از عبد
اللَّه بن عمرو-: سوره مائده در حالى بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نازل شد
كه سوار بر شترش بود و آن حيوان نتوانست پيامبر صلى الله عليه و آله را تحمّل كند.
از اين رو، ايشان از شتر، پياده شد.[1]
نكته
در
باره گزارشهايى كه حالت پيامبر صلى الله عليه و آله را در حال نزول وحى بيان
كردهاند، چند نكته قابل توجّه است:
1.
هيچ يك از اين گزارشها، از اهل بيت عليهم السلام نقل نشده است.
2.
سند گزارشهاى ياد شده، از اعتبار لازم برخوردار نيست.
3.
آنچه از مجموع گزارشها مىتوان استنباط كرد، اين است كه حالت پيامبر خدا صلى الله
عليه و آله هنگام نزول وحى، دگرگون مىشد، به گونهاى كه هر كس ايشان را مىديد،
متوجّه غير عادى بودن حال ايشان مىگرديد؛ امّا نمىتوان تفسير قطعى و دقيقى از
حال ظاهرى ايشان ارائه كرد، چه رسد به حال درونى آن بزرگوار.
2/ 9 رواياتى در باره نزول قرآن بر هفت حرف
الف-
تكذيب نزول قرآن بر هفت حرف
56.
امام باقر عليه السلام: قرآن، يكى است و از پيشگاه خداى يگانه فرود
آمده؛ امّا اختلافها از جانب راويان است.[2]
انزِلَت عَلى رَسولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله سورَةُ
المائِدَةِ وهُوَ راكِبٌ عَلى راحِلَتِهِ، فَلَم تَستَطِع أن تَحمِلَهُ، فَنَزَلَ
عَنها
( مسند ابن حنبل: ج 2 ص 589 ح
6654، تفسير ابن كثير: ج 3 ص 3).