49. امام باقر عليه السلام: پيامبران، پنج گونه اند: برخى از آنان، صدا [ى وحى‌] را مانند صداى [به هم خوردن‌] زنجير مى‌شنوند و مقصود را در مى‌يابند. برخى در خواب به آنان، خبر داده مى‌شود، مانند يوسف عليه السلام و ابراهيم عليه السلام. برخى‌شان [فرشته را] مشاهده مى‌كنند و برخى، در قلبشان ضربه زده و در گوششان، زنگ زده مى‌شود[1].[2]

2/ 8 حالت پيامبر (ص) هنگام نزول وحى‌

50. صحيح مسلم‌- به نقل از انَس بن مالك-: روزى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در ميان ما بود كه ناگاه، چُرتش گرفت (/ به حالت خلسه فرو رفت). سپس سرش را بلند كرد و لبخندى زد.

گفتيم: چرا مى‌خندى، اى پيامبر خدا؟

فرمود: «اينك سوره‌اى بر من فرود آورده شد» و سپس خواند: «به نام خداى بخشنده مهربان. ما به تو كوثر داديم. پس براى پروردگارت، نماز بگزار و قربانى كن. بى‌ترديد، دشمنت، خود، بُريده‌نسل است»[3].[4]

[1]. در« بيان» بحار الأنوار( ج 11 ص 53)، آمده است: شايد به جاى پنج، چهار بوده يا زنگ زدن در گوش، يك نوع صدا باشد كه در اين صورت، همان پنج گونه مى‌شود.

[2].

[3]. كوثر: آيه 1- 3.

[4]. بَينا رَسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله ذاتَ يَومٍ بَينَ أظهُرِنا إذ أغفى‌ إغفاءَةً، ثُمَّ رَفَعَ رَأسَهُ مُتَبَسِّماً، فَقُلنا: ما أضحَكَكَ يا رَسولَ اللَّهِ؟