ب- وحى از طريق سخن گفتن مستقيم و بى‌واسطه خدا

قرآن‌

«و بى گمان، تو قرآن را از نزد فرزانه‌اى دانا دريافت مى‌كنى».[1]

حديث‌

47. كمال الدين: پيامبر صلى الله عليه و آله گاه كه در ميان يارانش بود، از هوش مى‌رفت و عرق مى‌ريخت، و چون به خود مى‌آمد، مى‌فرمود: «خداوند عز و جل چنين و چنان فرمود و شما را به فلان كار، امر كرد و از فلان كار، نهى فرمود»....

از امام صادق عليه السلام در باره حالت غشى كه پيامبر صلى الله عليه و آله را مى‌گرفت، سؤال شد كه: آيا اين حالت، هنگام فرود آمدن جبرئيل عليه السلام به ايشان دست مى‌داد؟

امام صادق عليه السلام فرمود: «نه. جبرئيل عليه السلام هر گاه نزد پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌آمد، بدون اجازه بر ايشان وارد نمى‌شد، و چون بر ايشان وارد مى‌شد، بنده‌وار، در برابرش مى‌نشست.

اين حالت، فقط زمانى رُخ مى‌داد كه خداوند عز و جل بدون مترجم و واسطه، با ايشان سخن مى‌گفت».[2]

2/ 7 انواع وحى به طور كلّى‌

قرآن‌

«و هيچ بشرى را نرسد كه خدا با او سخن گويد، جز از راه وحى، يا از فرا سوى حجابى، يا

[1]. نمل: آيه 6:« وَ إِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ عَلِيمٍ».

[2].