5/ 5 بى‌نيازى جستن از استواران در دانش‌

516. امام على عليه السلام: زنهار كه قرآن را با رأى خود، تفسير كنى؛ بلكه بايد آن را از عالمان [به آن‌]، فراگيرى؛ زيرا بسا آيه‌اى كه شبيه كلام بشر است، در حالى كه كلام خداست و تأويل آن، شبيه كلام بشر نيست، همچنان كه چيزى از آفريدگان او، شبيه او نيست. فعل او- تبارك و تعالى- نيز شبيه چيزى از افعال بشر نيست. همچنين چيزى از كلام او به كلام بشر، شباهتى ندارد؛ زيرا كلام خداوند- تبارك و تعالى- صفت اوست، در حالى كه كلامِ بشر، فعل آنهاست. پس كلام خدا را به كلام بشر، تشبيه مكن كه هلاك و گم‌راه مى‌شوى.[1]

[1].