نام کتاب : گزيده شناخت نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 568
نكته
اين
احاديث و امثال اينها، در حقيقت، تفسير آيات زيرند:
«شَهِدَ
اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ
قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ؛[1]
خداوند، گواهى داده كه معبودى جز او نيست، و فرشتگان و صاحبان علم [نيز گواهى
دادهاند].
خداوند،
برپا دارنده عدالت است. هيچ معبودى جز خداى شكستناپذير و حكيم نيست».
«وَ
يَرَى الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ هُوَ
الْحَقَّ وَ يَهْدِي إِلى صِراطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ؛[2]
و كسانى كه به آنان علم داده شده، مىبينند كه آنچه از پروردگارت به تو نازل شد،
حق است و به راه خداى شكستناپذير و ستوده هدايت مىكند».
2.
خشيت، ميوه دانش است
497.
امام على عليه السلام: مايه خَشيت (خداتَرسى)، دانش است.[3]
498.
امام على عليه السلام: هر گاه دانش انسان افزون شود، بر ادبش افزوده
مىشود و بيم وى از پروردگارش دو چندان مىگردد.[4]
499.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خداتَرسى، نشانهاى كافى بر وجود
دانش است.[5]
نكته
اين
احاديث و مشابه آنها، در حقيقت، تفسير آيههاى زيرند:
«إِنَّما
يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ؛[6]
از بندگان خدا، تنها دانايان اند كه از خدا مىترسند».