حديث‌

381. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: شنيدن قرآن از هيچ كس به دل‌پذيرىِ شنيدن آن از كسى كه خداترس است، نيست.[1]

382. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: من در شگفتم كه وقتى قرآن مى‌خوانم، چگونه مويم سفيد نمى‌شود![2]

ج- خواندن با اندوه‌

383. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خوش‌صداترين قارى، كسى است كه قرآن را اندوهناك بخواند.[3]

384. امام صادق عليه السلام: قرآن با حُزن، نازل شده است. پس آن را با حزن بخوانيد.[4]

385. الكافى‌- به نقل از حفص-: من هيچ كسى را نديده‌ام كه مانند موسى بن جعفر عليه السلام بر خويشتن بيمناك باشد و نيز اميدوارتر از او را. قرآن خواندنش سوزناك بود و هنگامى كه قرآن مى‌خواند، گويا با انسانى رو در رو سخن مى‌گفت.[5]

د- گريستن و گريه‌نمايى كردن‌

386. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: قرآن بخوانيد و گريه كنيد، و اگر گريه‌تان نيامد، وانمود به گريستن كنيد.[6]

[1].

[2].

[3].

[4].

[5].

[6].