است، آن جا كه در آخرين سخنرانى‌اش فرمود: «من در ميان شما، دو چيز گران‌سنگ بر جاى مى‌گذارم: ثقل اكبر و ثقل اصغر. ثقل اكبر، كتابِ پروردگار من است، و ثقل اصغر، اهل بيت من اند. پس با پاسداشت اين دو، مرا پاس بداريد؛ زيرا تا زمانى كه به اين دو چنگ زنيد، هرگز گم‌راه نخواهيد شد».[1]

ج- پيروى كردن‌

قرآن‌

«و اين، خجسته كتابى است كه ما آن را نازل كرديم. پس، از آن پيروى كنيد و پرهيزگارى نماييد. باشد كه مورد رحمت، قرار گيريد».[2]

حديث‌

317. امام على عليه السلام‌- از نامه ايشان به مالك اشتر، آن گاه كه او را بر حكومت مصر گماشت-:

بنده خدا، على، امير مؤمنان... به او (مالك اشتر) فرمان مى‌دهد به ترس از خدا و مقدّم داشتن فرمان او و پيروى از آنچه در كتابش به آن، دستور داده است، از واجبات و مستحبّاتش، كه هيچ كس جز با پيروى از آنها، سعادتمند نمى‌شود، و جز با انكار آنها و زير پا نهادنشان، به بدبختى نمى‌افتد.[3]

د- به كار بستن آن‌

318. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله‌- به على عليه السلام-: زنهار- اى على- كه خصم تو، سزاوارتر از تو به دادگرى‌

[1].

[2]. انعام: آيه 155:« وَ هذا كِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَ اتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ».

[3].