آموختى تا گفته شود:" فلانى، چه صداى خوشى دارد!". او را به آتش ببَريد».[1]

2/ 4 منزلت قرآن‌آموز

285. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: قرآن را بياموزيد و آن را بخوانيد و خواندنش را به ديگران، آموزش دهيد؛ زيرا مَثَل قرآن براى كسى كه آن را مى‌آموزد و مى‌خوانَد و به كار مى‌بندد، مَثَل انبانى پُر از مُشك است كه بوى آن در همه جا پراكنده مى‌شود، و مَثَل كسى كه قرآن را مى‌آموزد و به بستر خواب مى‌رود، در حالى كه اندرونش قرآن است، مَثَل انبان مُشكى است كه درِ آن، بسته باشد.[2]

2/ 5 مقام و ثواب قرآن‌آموز

286. الكافى‌- به نقل از سعد خَفّاف-: امام باقر عليه السلام فرمود: «اى سعد! قرآن را بياموزيد؛ زيرا در روز قيامت، قرآن در زيباترين چهره‌اى كه مردم ديده‌اند، مى‌آيد... و در برابر او (حافظ قرآن) مى‌ايستد و مى‌گويد:" مرا نمى‌شناسى؟!". آن مرد، به او مى‌نگرد و مى‌گويد: تو را نمى‌شناسم، اى بنده خدا! پس قرآن به صورت اوّليه‌اش باز مى‌گردد و مى‌گويد:" مرا نمى‌شناسى؟!". مرد مى‌گويد: چرا.

قرآن مى‌گويد:" من، همان كسى هستم كه موجب شدم كه شب‌هايت را به بيدارى [و عبادت‌] بگذرانى و در زندگى‌ات، به رنج بيفتى و در راه من، ناسزاها بشنوى‌

[1].

[2].