5/ 12 عزائم قرآن‌[1]

265. امام صادق عليه السلام: عزائم، چهار سوره‌اند: «حا. ميم» سجده‌دار (يعنى سوره فصّلت)، «الف.

لام. ميم. تنزيل» (يعنى سوره سجده)، «وَ النَّجْمِ» (يعنى سوره نجم) و «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ» (يعنى سوره اعلى).[2]

266. امام صادق عليه السلام: هر گاه يكى از شما آيه سجده عزائم را خوانْد، در سجودش بگويد:

«سَجَدتُ لَكَ تَعَبُّداً وَ رِقّاً، لا مُستَكبِراً عَن عِبادَتِكَ و لا مُستَنكِفاً و لا مُتَعَظِّماً، بَل أنَا عَبدٌ ذَليلٌ خائِفٌ مُستَجيرٌ؛ تو را سجده كردم، از سر بندگى و بردگى. از عبادت تو گردن نمى‌كشم و خوددارى نمى‌ورزم و خود را برتر نمى‌دانم؛ بلكه من بنده‌اى خوار و ترسان و پناهجو هستم».[3]

[1]. چهار سوره از قرآن كه در هر يك آيه‌اى وجود دارد كه هنگام خواندن يا شنيدن آن سجده واجب است: سوره سجده( 32)، آيه 15؛ سوره فصّلت( 41)، آيه 37؛ سوره نجم( 53)، آيه 62؛ سوره عَلَق( 96)، آيه 19.

[2].

[3].