رايج در عصر نزول قرآن، بشارت‌هاى مربوط به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله با صراحت بيشترى وجود داشته باشد، با اين حال، در نوشته‌هاى موجود يهوديان و مسيحيان نيز به سهولت مى‌توان آنها را يافت. هم در كتب عهد عتيق و هم در كتب عهد جديد، مواردى وجود دارد كه مى‌توان آنها را حاكى از بشارت‌هاى پيامبران بزرگى همچون حضرت موسى، حضرت عيسى و ديگر پيامبران بنى اسرائيل دانست كه در اين جا به مهم‌ترين اين موارد به تفكيك عهد قديم و عهد جديد مى‌پردازيم.

پيشگويى‌هاى تورات‌

در كتاب‌هاى مربوط به بشارات‌[1] و تفاسير قرآن‌[2] به موارد زيادى از متون عهد قديم استشهاد شده و نويسندگان و محققان، آنها را بر پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله منطبق دانسته‌اند. در اين جا به بيان چند نمونه مى‌پردازيم.

ظهور آخرين شريعت الهى از فراز كوه فاران‌

در تورات آمده است:

و اين است بركتى كه موسى مرد خدا قبل از وفاتش به بنى‌اسرائيل داد. او گفت:

خداوند از كوه سينا آمد، از كوه سعير طلوع كرد و از كوه فاران درخشيد و با ده هزار از مقدسين و مؤمنين آمد.[3]

[1]. براى مطالعه بيشتر، ر. ك: انيس الاعلام فى نصرة الاسلام، محمد فخر الاسلام: ج 5؛ بشارات عهدين، محمد صادقى تهرانى؛ محمد در تورات و انجيل، عبد الاحد داود؛ راه سعادت، ميرزا ابوالحسن شعرانى.

[2]. رشيد رضا در تفسير المنار تعداد بشارات موجود در عهدين را به هيجده مورد رسانده است( ر. ك: المنار: ج 9، ص 230- 300).

[3]. تثنيه: باب 1، آيه 3.