نام کتاب : گزيده شناخت نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 289
106. تفسير الطبرى- به نقل از ابن
جُرَيج-: مشركان، نزديك پيامبر صلى الله عليه و آله مىنشستند و دوست داشتند سخنان
او را بشنوند و آن را مسخره كنند. پس اين آيه نازل شد: «و چون ديدى كه كسانى [به قصد تخطئه] در آيات ما فرو مىروند، از
ايشان روى برتاب، تا به سخنى غير از آن، وارد شوند».[1]
107.
تفسير الثعلبى: منافقان، با ملّايان يهود مىنشستند و قرآن را مسخره و تكذيب
مىكردند و دست به تحريف آن مىزدند. خداوند متعال مسلمانان را از همنشينى و رفت
و آمد با آنها نهى فرمود. اين است آن گفته خداوند متعال كه در قرآن فرو فرستاده
است: «و چون كسانى را ببينى كه [به قصد تخطئه] در آيات ما فرو مىروند
از آنها روى بگردان»[2].[3]
7/ 3 موضعگيرىهاى جاهلانه در برابر قرآن
الف-
چرا قرآن، يكجا بر او فرو فرستاده نشد؟
«و
كسانى كه كافر شدند، گفتند: «چرا قرآن، يكجا بر او نازل نشده است؟». اين گونه [ما
آن را به تدريج، نازل كرديم] تا قلبت را به وسيله آن، استوار گردانيم، و آن را به
آرامى [بر تو] خوانديم».[4]
[1]. كانَ المُشرِكونَ
يَجلِسونَ إلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله يُحِبّونَ أن يَسمَعوا مِنهُ،
فَإِذا سَمِعُوا استَهزَؤوا فَنَزَلَت:« وَ إِذا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آياتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ»
الآيَةَ( تفسير الطبرى: ج 5 جزء 7 ص 229).