حديث‌

86. مجمع البيان‌- در باره اين آيه شريف: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ؛ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هر كس از شما از دين خود برگردد، به زودى، خدا گروهى [ديگر] را مى‌آورد كه آنان را دوست مى‌دارد و آنان [نيز] او را دوست مى‌دارند»-: روايت شده است كه از پيامبر صلى الله عليه و آله در باره اين آيه پرسيده شد. با دستش به شانه سلمان زد و فرمود: « [آن مردم،] اين مرد و هم‌وطنان اويند».

سپس فرمود: «اگر دين به ثريّا آويخته باشد، مردانى از ايرانيان، به آن دست مى‌يابند».[1]

87. صحيح ابن حبّان‌- به نقل از ابو هُرَيره-: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله اين آيه را تلاوت كرد: «و اگر روى برتابيد، [خدا] جاى شما را به مردمى غير از شما خواهد داد كه مانند شما نخواهند بود». [يارانش‌] گفتند: اى پيامبر خدا! اينان كه اگر ما روى برتابيم، جاى‌گُزين ما مى‌شوند و مانند ما نخواهند بود، چه كسانى هستند؟

بر زانوى سلمان فارسى زد و فرمود: «اين و قومش. اگر دين در ثريّا باشد، مردانى از ايران، به آن، دست مى‌يابند.[2]

5/ 2- 4 نداشتن اختلاف‌

قرآن‌

«آيا در [معانى‌] قرآن نمى‌انديشند؟ اگر از جانب غيرِ خدا بود، قطعاً در آن، اختلافِ بسيار

[1].

[2].