علت آن سؤال كردند، عرض كردند: ديوانه‌اى است كه اعمال جنون‌آميز و خنده‌آورش مردم را متوجه خود ساخته است. پيامبر آنها را به سوى خود فرا خواند و فرمود: مى‌خواهيد ديوانه واقعى را به شما معرفى كنم؟ همه خاموش بودند و با تمام وجودشان گوش مى‌دادند. فرمود:

المتبختر فى مشيه، الناظر فى عطفيه، المحرك جنبيه بمنكبيه الذى لا يرجى خيره و لا يؤمن شر، فذلك المجنون و هذا مبتلى.[1]

كسى كه با تكبر و غرور راه مى‌رود و پيوسته به دو طرف خود نگاه مى‌كند، پهلوهاى خود را با شانه خود حركت مى‌دهد (غير از خود را نمى‌بيند و انديشه‌اش از خودش فراتر نمى‌رود)؛ كسى كه مردم به خير او اميد ندارند و از شر او در امان نيستند، ديوانه واقعى او است اما اين را كه ديديد، تنها يك بيمار است.

اهميت فروتنى در تعاملات اجتماعى با توضيح كوتاهى كه گذشت، ما را بر آن مى‌دارد تا علل اهميت فروتنى و لزوم آن در تعاملات اجتماعى خويش را بررسى كنيم. چرايى متخلق شدن به فضيلت تواضع را در امور ذيل مى‌توان جستجو كرد:

1. آگاهى از كرامت نفس انسان‌

انسان موجودى گرامى است و كرامت نفس دارد. ميل به حفظ حرمت نفس ازآن‌روست كه در آفرينش، اين ميل در ضمير او نهاده شده و از آغاز با اين گوهر آفريده شده است. نخستين كسى كه انسان را محترم شمرد و او را گرامى داشت پروردگار بود. او به گونه‌اى با انسان سخن‌

[1] الخصال، ص 332، ح 31.