دست دارد مانند كسانى است كه عمل زشتشان در نظرشان زيبا جلوه كرده و پيرو هواى نفسانى خود شده‌اند؟».[1]

اين آيات و نيز آيات مشابه،[2] به خوبى بيان مى‌كنند وقتى عملى نزد شخص، زيبا جلوه‌گر شود، از انجام آن ابا نمى‌كند و همان رفتارى را كه تا پيش از آن در نظرش زشت بود و از انجام آن شرم داشت، با زيبا جلوه‌گر شدنش به راحتى انجام مى‌دهد و در واقع شرم و خجالت اوليه زدوده مى‌گردد.

پيامد بى‌حيايى‌

همان گونه كه گذشت، بى‌حيايى به منزله از بين رفتن اعتقاد به زشتى رفتارهايى است كه بر اساس آموزه‌هاى دينى زشت هستند و نيز عدم اعتقاد به نظارت خدا و ملائكه مأمور ثبت و ضبط اعمال. و اين هر دو، به منزله انكار دين است. امام صادق (ع) در تأثير بى‌حيايى بر ايمان مى‌فرمايد:

لا إيمانَ لِمَن لا حياءَ لَهُ.[3]

كسى كه شرم ندارد ايمان ندارد.

و نيز در بيان پيامبر خدا (ص) «حيا، زينت ايمان است»[4] و در بيان امام على (ع) «حيا، كليد هر خوبى است».[5] از اين احاديث شريف استنباط

[1]. محمد: 14: أَ فَمَنْ كانَ عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ كَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَ اتَّبَعُوا أَهْواءَهُمْ.

[2]. ر. ك: غافر: 37: وَ كَذلِكَ زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَ صُدَّ عَنِ السَّبِيلِ وَ ما كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِي تَبابٍ‌؛ و اين گونه رفتار زشت فرعون در نظرش زيبا مى‌نمود، و از راه حق و خداپرستى دور ميشد و انديشه‌هاى ناروا و مكر و تدبيرش جز بر زيان و هلاكتش به كار نيامد.

[3]. الكافى، ج 2، ص 106.

[4]. مستدرك الوسائل، ج 1، ص 488، ح 1244:« ألحَياءُ زينَةُ الإِسلامِ؛ حيا زينت اسلام است».

[5]. غرر الحكم، ح 295:« ألحَياءُ مِفتاحُ كُلِّ الخَير؛ حيا، كليد همه خوبى هاست».