بگو: «با توانايى خداوند و نيروى او بر مى‌خيزم و مى‌نشينم»، كه على عليه السلام اين گونه مى‌كرد.

601. امام صادق عليه السلام: هر گاه از سجده بر مى‌خيزى و مى‌ايستى، بگو: «خدايا، اى پروردگار من! با توانايى و نيروى تو بر مى‌خيزم و مى‌نشينم» و اگر خواستى بگو: «و ركوع و سجود مى‌كنم».

602. امام صادق عليه السلام: هر گاه مردى سجده كرد و خواست برخيزد، با همه دستش بر زمين تكيه نكند؛ بلكه [فقط] كف دستانش را بر زمين بگسترد، بى آن كه نشيمنگاهش را بر زمين نهد.[1]

603. امام كاظم عليه السلام: هنگامى كه سر از سجده دومت در نماز برداشتى، پيش از برخاستن، اندكى بنشين. سپس زانوانت را پيش از دستانت بر زمين بگذار و دستانت را باز كن و با تكيه به هر دو برخيز كه اين، وقار مرد مؤمن خاشع در برابر پروردگارش است.

6/ 6: ادب قنوت‌

6/ 6- 1 استحباب قنوت در همه نمازها

604. السنن الكبرى‌- به نقل از براء بن عازب-: پيامبر صلى الله عليه و آله نماز واجبى نمى‌گزارد، جز اين كه‌

[1]. يعنى چون پيران و ناتوانان برنخيزد.