6/ 1- 4 استفاده از بوى خوش‌

331. الكافى‌- به نقل از عبد اللَّه بن حارث-: زين العابدين عليه السلام شيشه مُشكى در سجده‌گاهش داشت كه براى نماز از آن بر مى‌گرفت و به خود مى‌ماليد.

332. امام رضا عليه السلام: سجده‌گاه صادق عليه السلام، از بوى خوشش، شناخته مى‌شد.

333. امام صادق عليه السلام: نماز شخص خوش‌بو، برتر از هفتاد نماز بدون بوى خوش است.

334. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: دو ركعت نماز كه شخص عطر زده مى‌خواند، برتر از هفتاد ركعت نماز شخص عطر نزده است.

6/ 1- 5 انگشتر به دست داشتن‌

335. امام على عليه السلام: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بر ما وارد شد و انگشترى با نگينى از عقيق يمانى‌[1] در دست داشت. با ما نماز خواند و هنگامى كه نمازش را به پايان برد، آن را به من داد و فرمود: «اى على! آن را در دست راستت كن و با آن نماز بخوان. آيا نمى‌دانى كه نماز با عقيق [برابرِ] هفتاد نماز است؟».

[1]. عقيقى كه به رنگ سياه و سفيد است.