بياوريد و هر كه را جز خدا مى‌توانيد، فرا بخوانيد».

«بگو: پس اگر راست مى‌گوييد، كتابى از جانب خدا بياوريد كه از اين دو، هدايت كننده‌تر باشد تا پيروى‌اش كنم».[1]

حديث‌

242. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: من، در حقيقت، براى شما هشدار دهنده و مژده دهنده‌اى آشكار هستم. نشانه‌اى روشنگر برايتان آورده‌ام: اين قرآن را كه شما و همه امّت‌ها و ديگرِ عرب از هماوردى با آن ناتوانيد. آن به زبان شماست. پس حجّت آشكارى روياروى شماست.

5/ 2: جهات اعجاز قرآن‌

5/ 2- 1: فصاحت و بلاغت‌

243. الكافى‌- به نقل از ابو يعقوب بغدادى-: ابن سكّيت به امام هادى عليه السلام گفت: چرا خداوند، موسى بن عمران عليه السلام را با عصا و يد بيضا و ابزار [ابطال‌] جادو فرستاد؟ و عيسى را با حربه طبابت؟ و محمّد- كه درود خدا بر او و خاندانش و بر همه پيامبران باد- را با گفتار و سخن؟

[1]. قريش، چند نفر از خود را در يكى از اعياد يهود، نزد بزرگان يهود مدينه فرستادند و آنها از آنان در باره محمّد صلى الله عليه و آله سؤال كردند و بزرگان يهود به آنها گفتند كه اوصاف و خصوصيات او در تورات آمده است. فرستادگان قريش، بر گشتند و گفته علماى يهود را براى قريش، بازگو كردند. قريش گفتند: هر دو جادويند و از هم حمايت مى‌كنند( مجمع البيان: ج 1 ص 357)، و ما به هر دو( تورات و قرآن) كافريم. پس خداوند متعال به پيامبر عزيزش فرمود: