2/ 6: انواع وحى به پيامبر

الف- وحى از طريق جبرئيل عليه السلام‌

قرآن‌

«روح الأمين (جبرئيل)، آن را بر دلت نازل كرد، تا از هشدار دهندگان باشى».

«اين سخن، چيزى نيست، مگر وحى‌اى كه فرستاده مى‌شود. آن را [فرشته‌] شديد القوى‌ به او آموخت».

«كه [قرآن،] سخنِ فرشته بزرگوارى است؛ نيرومندى كه نزد خداوند عرش، بلندپايگاه است».

«بگو: كسى كه دشمن جبرئيل است [، در واقع، دشمن خداست‌]؛ چرا كه او به فرمان خدا، آن را بر قلب تو، نازل كرده است».

حديث‌

168. امام على عليه السلام‌- در باره اين سخن خداوند متعال: «و قطعاً بار ديگر هم او را ديده است، نزديك سِدرَةُ المُنتَهى»-: يعنى محمّد صلى الله عليه و آله. او نزديك سِدرة المُنتَهى بود؛ جايى كه هيچ آفريده‌اى از آفريدگان خدا، از آن فراتر نمى‌رود. سخن خدا در آخر آيه كه:

«ديده‌اش منحرف نگشت و [از حد] در نگذشت. به راستى كه [برخى‌] از آيات بزرگِ پروردگار خود را ديد»، [يعنى‌] جبرئيل عليه السلام را در چهره واقعى‌اش، دو بار ديد: اين بار و بارى ديگر؛ چرا كه جبرئيل عليه السلام، مخلوقى بس بزرگ [و تنومند] است. او از روحانيانى است كه خلقت و چگونگى آنها را كسى جز خداوند، پروردگار جهانيان، درك نمى‌كند.

169. سعد السُّعود- به نقل از تفسير منسوب به امام باقر عليه السلام، در باره اين سخن خداوند متعال: «خداوند، به دادگرى و نيكوكارى و بخشش به خويشاوندان، فرمان مى‌دهد و از كار زشت‌