1/ 2- 50: كتاب ناطق (كتابِ گويا) صامت ناطق (خاموشِ گويا)، ناطق (گويا)

100. امام على عليه السلام: خداوند، پيامبرى راه‌نما با كتابى گويا و راهى راست فرستاد كه از آن [كتاب و راه، منحرف و] هلاك نمى‌شود، مگر كسى كه هلاك شدنى است.[1]

101. امام على عليه السلام: قرآن، فرمان دهنده‌اى باز دارنده، خاموشى گويا و حجّت خدا بر خلق اوست. [خدا] از آنان در باره [عمل به‌] آن، پيمان گرفت و جانشان را گروگانِ آن قرار داد.

102. امام على عليه السلام: كتاب خدا، در ميان شماست. گويايى است كه زبانش [از گفتن،] خسته نمى‌شود، و خانه‌اى است كه پايه‌هايش فرو نمى‌ريزد.

1/ 2- 51: دليل (راه‌نما)

103. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر گاه فتنه‌ها چون سياهى‌هاى شب تار، شما را در ميان گرفتند، به قرآن چنگ زنيد ... و قرآن، راه‌نمايى است كه به بهترين راه مى‌بَرَد.

[1]. يا: از آن منحرف نمى‌شود، مگر آن كه هلاك شود، يا: از آن روى‌گردان نمى‌شود، مگر كسى كه طبعاً منحرف است، يا: روى‌گردانِ از آن، هلاك نمى‌شود، مگر كسى كه به راستى، هلاك شدنى است.