2. هيجانات مثبت و منفى‌

انسان، هميشه در مواجهه با دو گونه از هيجان قرار دارد: هيجانات مثبت و هيجانات منفى. هيجانات مثبت، از قبيل: شادمانى، خشنودى، علاقه‌مندى و دوست داشتن است و هيجانات منفى، همچون ترس، خشم، بيزارى و شرمسارى است.

اين كه هيجانات مثبت يا منفى، كدام يك نقش بيشترى را ايفا مى‌كنند، مسئله‌اى قابل بحث است و روان‌شناسان براى هر كدام، محاسنى بر شمرده‌اند.

3. برجستگى‌هاى هيجانات مثبت‌

فردريكسون،[1] معتقد است كه سهم هيجانات مثبت، بيش از هيجانات منفى است و محاسن هيجانات مثبت، امرى بديهى و به مراتب، بيشتر از هيجانات منفى است. وى مى‌گويد: هيجانات مثبت، فراتر از اين كه فقط احساس خوشى ايجاد كنند، پيامدهاى مفيدى نيز در بر دارند كه بدان‌ها اشاره مى‌شود:

- هيجانات مثبت، دايره تفكّر و عمل آدمى را وسعت مى‌بخشند.

هيجانات مثبت، موجب گسترش شيوه‌هاى معمول تفكّر و زيستن شده، آدمى را به سوى آفرينندگى و كنجكاوى بيشتر يا پيوند بيشتر با ديگران سوق مى‌دهد.

- هيجانات مثبت، منابعى شخصى مى‌آفرينند. هر چند هيجانات، معمولًا ديرپا نيستند و كوتاه‌مدّت و زودگذرند؛ ليكن مى‌توانند آثار درازمدّت و طولانى بر آدمى بگذارند. هيجانات مثبت، از راه گسترش‌

[1].Fredr ickson ,B .